Dag 1: Aankomst Sicilië

Drie uur ‘s nachts is toch wel heel erg vroeg om op te staan, maar vooruit, het is voor een goed doel.
Nadat we onze auto op een parkeerterrein ergens in Aalsmeer hebben achtergelaten vliegen we rond zeven uur vanaf Schiphol naar de luchthaven van Catania waar we om elf uur bij de autoverhuur staan.
We hebben een Opel Corsa gehuurd maar rijden weg met een bijna nieuwe Dacia Duster. Van binnen trouwens bijna identiek aan onze eigen Reneault Clio. Dacia is dan ook een onderdeel van de Reneault-groep.
We rijden door het troosteloze Catania op zoek naar een supermarkt voor wat eten en drinken. Zoals we vaker hebben gezien dankt deze stad haar volledige bestaansrecht aan de aanwezigheid van een vliegveld en is de stad behoorlijk verpauperd. Overal vervallen gebouwen en bergen zwerfafval. Op straat lijkt de wet van de sterkste te regeren, dus al snel pas ik me aan de duw de Duster overal maar een beetje voor en tussen.
Via de snelweg gaat het richting het noorden met aan onze linkerkant altijd de vervaarlijk opdoemende Etna vulkaan.
Er blijkt een navigatie in de auto te zitten met de mogelijkheid om deze in het Nederlands aanwijzingen t laten geven, waardoor we na een uurtje met gemak onze agriturismo vinden. Een allerleukst huisje aan het einde van een weggetje dat je zonder navigatie nooit was ingeslagen.
We worden, na een telefoontje enorm vriendelijk ontvangen door een klein Italiaans mannetje dat drie woorden Engels spreekt. Hij verbouwt hier olijven en druiven en fabriceert zelf Limoncello. Vol trots laat hij zijn museumpje zien en geeft ons zijn eigen rode wijn en Limoncello te proeven. Die laatste: damn! Ik denk minimaal 50% alcohol. De tranen schieten spontaan in onze ogen bij het doorslikken van dit fel gele brouwsel. Maar ja, dan kun je bijna niet anders dan een flesje van hem kopen en meenemen.
‘s Middags rijden we nog even naar de voet van de Etna om de eerste beelden met de drone te fabriceren. Daarna eten we buiten op een terras om tenslotte vroeg het prima bed in te duiken.