Thailand, dag 19

Dag 19
18 augustus 2011

Om acht uur ging het wekkertje alweer, zodat we nog voldoende tijd hadden om alle spullen in te pakken, op het gemakje te ontbijten, rustig aan uit te checken en de rekening te vereffenen.
Cliff View Resort in Ao Nang vonden wij een absolute aanrader voor diegenen die niet bovenop de bars en restaurants hoeven te zitten, van een mooie natuurlijke omgeving houden en toch niet te veel willen betalen.
Netjes op tijd was het minibusje er om tien uur om ons op te halen. Deze reis verliep alleen iets anders dan dat wij hadden gedacht. We waren in de veronderstelling dat we een busje naar Khao Sok hadden geboekt, maar we werden eerst naar een verzamelpunt in Krabi gebracht, waar iedereen uit moest stappen. Jammer, want we hadden ons net comfortabel op de eerste rij geïnstalleerd.
Na een half uurtje wachten mochten we busje nummer twee in en reden we een kilometer of twee verder naar een ander verzamelpunt, waar we een uurtje hebben moeten wachten. Tenslotte stapten we in busje nummer drie, dat ons naar Khao Sok bracht. Voor ons moeilijk te begrijpen, maar voor de Thaien zal er wel een geweldig systeem achter zitten. Hoe dan ook, werden we om drie uur keurig afgezet voor Smiley Guesthouse, waar S en M vier jaar geleden ook hebben gebivakkeerd.
Wat een deceptie zeg! Bungalows die er niet meer uitzagen, alles vies, geen handdoeken, geen prullenbakje, geen plankje om iets op te leggen. Ik weet niet hoe jullie vereisten zijn, maar hier hadden we even geen trek in. Of onze smaak is zo anders, of het is in de afgelopen jaren behoorlijk achteruit gegaan. We zijn onder de douche gestapt maar daar kwamen drie druppels water uit, dat was de druppel! Geluk bij een ongeluk hadden we nu wel een kamer om onze spullen in achter te laten, zodat we wat lichter bepakt wat andere plekken konden verkennen. We kwamen nog wat krakkemikkige bungalows tegen, een dure (900 Bath) maar met zwembad. Dat leek ons toch wat overdreven. Nog even verder gekeken, niets kunnen vinden en toen bedacht dat we een beetje luxe best verdiend hadden, dus terug gegaan naar die dure. Helaas, die was net weggegeven en het was de laatste. Weer verder zoeken, ondertussen drijfnat van het zweet, moe en hongerig. Maar dat is het ultieme backpackers gevoel, nietwaar? Uiteindelijk vonden we Nung House, een soort tuin, met daaromheen wat bungalows. Op het bord stond te lezen, dat het vooral geschikt was voor families. We hebben er wat kamers bekeken. Die van 300 bath, hebben we maar overgeslagen. Die van 400 zag er al prima uit. Daarna nog even een familie kamer bekeken voor 600 en met een extra bed. Dat was hem dus! Nette kamer, ruim, schoon, prima douche. En voor de tijd dat wij er blijven mocht 'ie voor 500 weg. Daarnaast werkt er een jongen, half Thais, half Duits, die voortreffelijk Engels spreekt. Vonden wij weleens prettig voor de verandering, om niet alles met handen voeten uit te hoeven beelden.
Helaas moesten de tassen nog even gehaald worden en was er geen auto beschikbaar, waardoor we met de hele zooi een kilometer of twee door de hitte moesten sjouwen. Bij Smiley hoefden we niets te betalen, maar we hebben toch nog maar wat achter gelaten. Eind goed, al goed, om zes uur stonden we onder de douche, heerlijk!
Ondertussen hadden we geen schone onderbroek meer om aan te trekken, dus hebben we zeven kilo was naar de express-service gebracht. Morgen om tien uur is alles schoon en droog en ruikt alles weer fris.
Nu zitten we in het restaurant van Nung en hebben net lekker gegeten. We gaan nog even bedenken wat we hier precies gaan doen de komende dagen. Mogelijkheden genoeg: Kanoën, tubing, trekkings, olifanten, night safari, naar het meer, watervallen, grotten enz enz enz.
Nadeel van de meerdaagse trekkings voor jullie is een dag geen verhaaltje, Wi-Fi in de jungle hebben ze hier nog niet.