Dag 13

Van Chobe naar Gweta.

Omdat we vandaag een flink eind moeten rijden naar Gweta, hebben we de wekker om 5 uur gezet. Dat lukt niet helemaal, maar om half zes staan we naast onze tent om alles in te pakken en voor de tweede keer naar Chobe National Park te rijden. Daar zijn we om half zeven en na weer eens een logboek in te vullen rijden we naar binnen. Al na een half uur zien we een luipaard lopen. Gewoon open en bloot, op zijn gemakje in de opkomende zon. Helaas loopt hij tussen struiken door en verliezen we hem al snel uit het oog. We rijden verder het park in en willen een ontbijtje klaarmaken op een aangewezen pick-nick plek: een oude campsite die niet meer gebruikt wordt. We hebben net van alles op een stenen tafel uitgestald, wanneer een gids, die een eindje verderop staat ons waarschuwt om in de auto te gaan zitten. Hij heeft namelijk op nog geen tien meter afstand van ons een luipaard of leeuw gezien, hij weet het niet zeker. Wij en hij stappen in onze auto's en gaan op onderzoek uit. We rijden in alle richtingen een eindje, maar kunnen het luipaard (hij wist het inmiddels zeker) niet meer vinden.
We gaan alsnog ontbijten om vervolgns verder te rijden langs de oevers van de Chobe rivier. We zien weer enorme aantallen impala's, drinkende olifanten, buffels, giraffen en de waterbuck, met een karakteristieke witte cirkel op zijn kont.
Om tien uur besluiten we dat het zo langzamerhand tijd is om richting de uitgang van het park te rijden. We zijn halverwege als we toch nog een luipaard tegenkomen. Hij zit op een tak in een boom en dit keer staan er geen hordes safarivoertuigen omheen. We kunnen de auto dan ook zo neerzetten dat we topfoto's kunnen maken. Het blijft verbazingwekkend hoe weinig het beest zich aan lijkt te trekken van de aanwezigheid van mensen en auto's met draaiende motoren.
Uiteindelijk is het 12 uur wanneer we het park uit rijden en koers zetten naar Gweta. Omdat we nog wat geld nodig hebben, rijden we eerst nog even langs de bank in Kasane en tanken we de auto nog even vol.
De rit gaat over asfalt, ruim 400 kilometer. Onderweg is er niet veel boeiends te bekennen. We rijden door enorme velden met graan en zonnebloemen en verder bestaat het landschap voornamelijk uit droog gras, afgewisseld met kleine boompjes en struiken.
In "the middle of nowhere" komen we een controle tegen die er voor moet zorgen dat uitbraken van mond- en klauwzeer niet voorkomen. Je moet met de auto door een bak met desinfecterend middel rijden, met je schoenen moet je op een matje gaan staan dat gedrenkt is in hetzelfde middel en tot overmaat van ramp pakken ze ons ons vlees af! Vanavond dus geen varkenslap, maar vacuüm verpakte knakworsten.
Om vijf uur zijn we op campsite Planet Baobab. Een leuke site die, uiteraard, voorzien is van enkele van deze enorme en oude bomen.
Morgen gaan we de zoutpannen en andere baobabbomen, waar deze streek om bekend staat, bekijken.