Eiland 1: Sao Miguel
Door: Bernd Blom
Blijf op de hoogte en volg Bernd
19 Juni 2019 | Portugal, Furnas
19 t/m 23 juni 2019
Goodmorning Nederland en Frankrijk!
Hoe staat het met de hittegolf daar? Hier alles behalve een hittegolf maar een aangename 21 graden. Wel wat bewolkt zo nu en dan, maar we hebben ook alle twee al een rode neus en mijn zonnebril zie je al prima zitten zonder dat ik hem op heb,
Dit keer vijf verhalen, per eiland één. Het eerste eiland is Sao Miguel. Een langgerekte vulkanische rots die rondom zo’n 200 meter uit zee oprijst.
De eerste indrukken van Sao Miguel zijn: groen, westers, goede voorzieningen, veel natuur prima wegen, met af en toe een onverhard pad met een stijgingspercentage van 25%, belachelijk veel maar super mooie picknickplaatsen met even zo veel uitzichtpunten oftewel “miradouro”.
Op het vliegveld van Sao Miguel halen we onze huurauto op. Een meer dan prima Fiat Tipo stationwagen voorzien van alle gemakken. Ons eerste onderkomen is een oud pand, opgetrokken uit lavasteen, helemaal gerestaureerd en met uitzicht over de Atlantische oceaan.
Het weer zit niet helemaal mee: de eerste dag is prima, maar de tweede dag regent het bijna de hele dag door en bij vlagen behoorlijk hard. De derde dag wordt weer gekenmerkt door af en toe een buitje. Hierdoor is één van de uitzichtpunten, over twee meren, drie dagen lang aan het zicht onttrokken door mist en wolken. Het zal vast schitterend zijn. Soms hebben we ook mazzel met het weer en breekt de zon even door waardoor alles er meteen een stuk aantrekkelijker uit ziet.
We rijden het hele eiland rond, langs ruige kust, over bergpassen, langs een waterval en warme bronnen waar eten in de grond langzaam gaar wordt gekookt dankzij vulkanische activiteit, door de enige Europese theeplantages, rijden langs eeuwen oude kraters en bezoeken een verlaten spookhotel. De reden dat het gesloten is lijkt ons duidelijk: vier dagen lang geen uitzicht te bekennen maar gehuld in een dik wolkendek.
Overal staat er op dit moment van alles in bloei. En niet een klein beetje. Vooral de hortensia, die hier enkele honderden jaren geleden geïntroduceerd is bloeit als een mallen en staat hier werkelijk overal. En het zijn alleen de blauwe of witte, met bloemen zo groot als een voetbal.
We verblijven op Sao Miguel het kortst en vliegen met een ieniminie klein propellorvliegtuigje naar het volgende eiland: Flores.
Goodmorning Nederland en Frankrijk!
Hoe staat het met de hittegolf daar? Hier alles behalve een hittegolf maar een aangename 21 graden. Wel wat bewolkt zo nu en dan, maar we hebben ook alle twee al een rode neus en mijn zonnebril zie je al prima zitten zonder dat ik hem op heb,
Dit keer vijf verhalen, per eiland één. Het eerste eiland is Sao Miguel. Een langgerekte vulkanische rots die rondom zo’n 200 meter uit zee oprijst.
De eerste indrukken van Sao Miguel zijn: groen, westers, goede voorzieningen, veel natuur prima wegen, met af en toe een onverhard pad met een stijgingspercentage van 25%, belachelijk veel maar super mooie picknickplaatsen met even zo veel uitzichtpunten oftewel “miradouro”.
Op het vliegveld van Sao Miguel halen we onze huurauto op. Een meer dan prima Fiat Tipo stationwagen voorzien van alle gemakken. Ons eerste onderkomen is een oud pand, opgetrokken uit lavasteen, helemaal gerestaureerd en met uitzicht over de Atlantische oceaan.
Het weer zit niet helemaal mee: de eerste dag is prima, maar de tweede dag regent het bijna de hele dag door en bij vlagen behoorlijk hard. De derde dag wordt weer gekenmerkt door af en toe een buitje. Hierdoor is één van de uitzichtpunten, over twee meren, drie dagen lang aan het zicht onttrokken door mist en wolken. Het zal vast schitterend zijn. Soms hebben we ook mazzel met het weer en breekt de zon even door waardoor alles er meteen een stuk aantrekkelijker uit ziet.
We rijden het hele eiland rond, langs ruige kust, over bergpassen, langs een waterval en warme bronnen waar eten in de grond langzaam gaar wordt gekookt dankzij vulkanische activiteit, door de enige Europese theeplantages, rijden langs eeuwen oude kraters en bezoeken een verlaten spookhotel. De reden dat het gesloten is lijkt ons duidelijk: vier dagen lang geen uitzicht te bekennen maar gehuld in een dik wolkendek.
Overal staat er op dit moment van alles in bloei. En niet een klein beetje. Vooral de hortensia, die hier enkele honderden jaren geleden geïntroduceerd is bloeit als een mallen en staat hier werkelijk overal. En het zijn alleen de blauwe of witte, met bloemen zo groot als een voetbal.
We verblijven op Sao Miguel het kortst en vliegen met een ieniminie klein propellorvliegtuigje naar het volgende eiland: Flores.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
