Dag 18: Van Kinabatangan naar Semporna
Blijf op de hoogte en volg Bernd
08 Juli 2016 | Maleisië, Sandakan
Nog één laatste ochtend safari vandaag, op onze laatste dag in de jungle voordat we deze verruilen voor een nacht in het Dragon Inn Floating Hotel in Semporna.
Het lijkt ons vanmorgen wat tegen te zitten wat het wild betreft tot Rudi op de kant, onder laaghangende takken, van grote afstand iets ziet liggen. Deze man heeft echt arendsogen want het duurt tot we op een paar meter genaderd zijn voordat we zien wat hij al lang zag: een gigantische krokodil, een waar monster van bijna vijf meter lang. Het gevaarte blijft rustig liggen zodat we haar (volgens Rudi is het beslist een 'zij') tot op een paar meter kunnen naderen. Uiteraard worden de nodige foto's gemaakt en als het drukker wordt met andere bootjes besluit ze dat het tijd is om te vertrekken. Langzaam glijdt ze van de oever om vervolgens in het bruine water te verdwijnen.
Bij terugkomst hebben we nog net tijd om te ontbijten en de tassen in te pakken om daarna met een bootje aan de andere kant van de Kinabatangan rivier afgezet te worden, over te stappen in een busje dat ons in een half uur naar de plek brengt waar de expressbus van Sandakan naar Semporna ons oppikt voor de laatste etappe van drie en een half uur rijden. Volgens mij hebben die chauffeurs allemaal elkaars nummer want de expressbus staat te wachten op ons en rijdt direct verder wanneer we ingestapt zijn. De Azië-gangers weten hoe ondoorgrondelijk het openbaar vervoer hier kan zijn, maar op miraculeuze wijze kom je altijd daar waar je wilt zijn.
Rond één uur komen we dan ook aan Semporna, een vissersplaatsje dat voor ons, en velen met ons, niet veel meer is dan de laatste halte voor een verblijf dat in het teken staat van duiken op één van de mooiste riffen ter wereld: Sipadan. Vanaf het busstation is het maar een klein stukje lopen naar ons onderkomen voor vannacht, het Dragon Inn Floating Hotel. Het is een soort stadje op zich, met souvenirwinkeltjes, een restaurant en een aquarium. Nou dat aquarium is helemaal je-van-het. Het komt neer op wat netten in zee waar tussen een aantal vissen is opgesloten. Er zwemt een aantal grote tonijnen rond, wat reusachtige tandbaarzen, maar dat is het dan ook wel. Ook de lokale bevolking is ruim vertegenwoordigd op de lange boardwalks die boven zee lopen. De kamer is trouwens prima: met uitzicht over zee en een soort open douche waarbij je je als het ware buiten staat in te zepen.
Bij het kantoor van Scuba Junkie vullen we het benodigde papierwerk voor het duiken in, waarna we nog even genieten van de ondergaande zon op onze veranda.
Na alle lodges en verblijven met buffetten gaan we vanavond eens op de culinaire tour. We lopen buiten ons hotel naar een straat met veel eettentjes aan het water. Op de bekende plastic stoeltjes nemen we plaats en bestellen. Voor twee maaltijden en wat te drinken zijn we ongeveer 3 euro kwijt. Dat zal wel zijn omdat we door een jongetje van max 12 worden geholpen. Zijn zusje, die zo mogelijk nog veel jonger is werkt mee in de family business. We komen al snel achter de echte reden van het goedkope voedsel, het is namelijk echt niet naar binnen te werken. Na drie happen nasi met kip heb ik al meer bot dan kip binnen en ook nienke haar noodles zijn niet te hachelen. We besluiten na een paar happen dat dit hem niet gaat worden en voor die drie euro laten we dan ook gerust ons bordje staan. We willen het niet al te laat maken dus halen we in een supermarkt wat broodjes en bij een stalletje wat gebakken bananen. Die zijn altijd goed.
Er is in Semporna duidelijk een verhoogde staat van paraatheid in de vorm van de aanwezigheid van het leger van kracht. Dat heeft te maken met de ontvoering van vier Maleisische crewleden van een commercieel schip dat in Filipijnse wateren voer afgelopen april door een militante Filipijnse afscheidingsbeweging. Sindsdien heeft de regering van Sabah extra veiligheidsmaatregelen ingevoerd waaronder de inzet van het leger en patrouilles van de landsgrenzen tussen Maleisië en de Filipijnen op zee. Die grens is echter nog enkele honderden kilometers ver weg dus gaan we er maar van uit dat we niet ontvoerd worden.
Morgen vroeg op en op naar het eilandje Mabul, waar we de volgende vier nachten zullen doorbrengen.
Het lijkt ons vanmorgen wat tegen te zitten wat het wild betreft tot Rudi op de kant, onder laaghangende takken, van grote afstand iets ziet liggen. Deze man heeft echt arendsogen want het duurt tot we op een paar meter genaderd zijn voordat we zien wat hij al lang zag: een gigantische krokodil, een waar monster van bijna vijf meter lang. Het gevaarte blijft rustig liggen zodat we haar (volgens Rudi is het beslist een 'zij') tot op een paar meter kunnen naderen. Uiteraard worden de nodige foto's gemaakt en als het drukker wordt met andere bootjes besluit ze dat het tijd is om te vertrekken. Langzaam glijdt ze van de oever om vervolgens in het bruine water te verdwijnen.
Bij terugkomst hebben we nog net tijd om te ontbijten en de tassen in te pakken om daarna met een bootje aan de andere kant van de Kinabatangan rivier afgezet te worden, over te stappen in een busje dat ons in een half uur naar de plek brengt waar de expressbus van Sandakan naar Semporna ons oppikt voor de laatste etappe van drie en een half uur rijden. Volgens mij hebben die chauffeurs allemaal elkaars nummer want de expressbus staat te wachten op ons en rijdt direct verder wanneer we ingestapt zijn. De Azië-gangers weten hoe ondoorgrondelijk het openbaar vervoer hier kan zijn, maar op miraculeuze wijze kom je altijd daar waar je wilt zijn.
Rond één uur komen we dan ook aan Semporna, een vissersplaatsje dat voor ons, en velen met ons, niet veel meer is dan de laatste halte voor een verblijf dat in het teken staat van duiken op één van de mooiste riffen ter wereld: Sipadan. Vanaf het busstation is het maar een klein stukje lopen naar ons onderkomen voor vannacht, het Dragon Inn Floating Hotel. Het is een soort stadje op zich, met souvenirwinkeltjes, een restaurant en een aquarium. Nou dat aquarium is helemaal je-van-het. Het komt neer op wat netten in zee waar tussen een aantal vissen is opgesloten. Er zwemt een aantal grote tonijnen rond, wat reusachtige tandbaarzen, maar dat is het dan ook wel. Ook de lokale bevolking is ruim vertegenwoordigd op de lange boardwalks die boven zee lopen. De kamer is trouwens prima: met uitzicht over zee en een soort open douche waarbij je je als het ware buiten staat in te zepen.
Bij het kantoor van Scuba Junkie vullen we het benodigde papierwerk voor het duiken in, waarna we nog even genieten van de ondergaande zon op onze veranda.
Na alle lodges en verblijven met buffetten gaan we vanavond eens op de culinaire tour. We lopen buiten ons hotel naar een straat met veel eettentjes aan het water. Op de bekende plastic stoeltjes nemen we plaats en bestellen. Voor twee maaltijden en wat te drinken zijn we ongeveer 3 euro kwijt. Dat zal wel zijn omdat we door een jongetje van max 12 worden geholpen. Zijn zusje, die zo mogelijk nog veel jonger is werkt mee in de family business. We komen al snel achter de echte reden van het goedkope voedsel, het is namelijk echt niet naar binnen te werken. Na drie happen nasi met kip heb ik al meer bot dan kip binnen en ook nienke haar noodles zijn niet te hachelen. We besluiten na een paar happen dat dit hem niet gaat worden en voor die drie euro laten we dan ook gerust ons bordje staan. We willen het niet al te laat maken dus halen we in een supermarkt wat broodjes en bij een stalletje wat gebakken bananen. Die zijn altijd goed.
Er is in Semporna duidelijk een verhoogde staat van paraatheid in de vorm van de aanwezigheid van het leger van kracht. Dat heeft te maken met de ontvoering van vier Maleisische crewleden van een commercieel schip dat in Filipijnse wateren voer afgelopen april door een militante Filipijnse afscheidingsbeweging. Sindsdien heeft de regering van Sabah extra veiligheidsmaatregelen ingevoerd waaronder de inzet van het leger en patrouilles van de landsgrenzen tussen Maleisië en de Filipijnen op zee. Die grens is echter nog enkele honderden kilometers ver weg dus gaan we er maar van uit dat we niet ontvoerd worden.
Morgen vroeg op en op naar het eilandje Mabul, waar we de volgende vier nachten zullen doorbrengen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
