Dag 8

Savuti

Wat qua wildlife een matige dag leek te gaan worden, werd uiteindelijk een hoogtepunt tot nu toe. Maar laten we bij het begin beginnen.
Om half zeven stond de wekker, maar voor hij afging waren we al wakker door vechtende vogels. Na een heel snel ontbijt werden we door O.P. opgehaald met een open safarivoertuig. Hij had dik gevoerde poncho's voor ons klaar liggen en die waren zeer welkom, want het was ijskoud. We gingen op pad met een gids om te zien aan welke dieren wij voorbij zouden rijden, maar die hij wel zag.
Savuti staat bekend om zijn leeuwen, die gezamenlijk een olifant kunnen doden, en andere grote katten als het luipaard en de cheetah. Die wilden we dus graag eens zien. We begonnen veelbelovend met een jakhals. Daarna volgden een aantal buffels, wat vogels waaronder een visarend, parelhoen en mariboes. We reden een eindeloze grasvlakte op, op zoek naar leeuwen. Hun sporen hebben we veel gezien en een antilope maakte alarmerende geluiden (alsof een vogel stond te krijsen), maar de poesjes zelf zijn we niet tegen gekomen.
Rond kwart over elf waren we terug op de campsite en hebben we een broodje gesmeerd, om vervolgens 's middags zelf op pad te gaan. Het lijkt alsof het wild hier in minder grote getalen voorkomt dan eerder in Moremi, waar je grote kuddes zebra's, olifanten en giraffen tegen kon komen.
Van de gids hadden we de tip gekregen dat 's morgens leeuwen waren gespot in de buurt van de airstrip van Savuti, dus zijn we daar naar toe gereden. Na een uur tevergeefs zoeken zijn we verder gereden, maar veel bijzonders zijn we niet tegengekomen, behalve twee jonge giraffen die met elkaar aan het stoeien waren.
Rond half vier wilden we eigenlijk naar de campsite terugrijden, maar we konden het niet laten om toch nog een laatste keer langs de airstrip te rijden. Net op het moment dat we echt terug wilden gaan zagen we twee auto's langs de kant stilstaan. Meestal betekent dat, dat er iets te zien valt en in dit geval was dat zeker waar: 12 leeuwen, één mannetje met 11 dames, die op het gemak in de schaduw van wat boompjes lagen te relaxen. We hebben er een half uur gestaan toen ze het tijd vonden om hun heil ergens anders te gaan zoeken en voor onze neus liepen ze over de weg. Blij dat we dat laatste rondje toch nog even zijn gaan maken!

Onze eerste week zit er nu op, dus hebben we er gelukkig nog drie te gaan. Inmiddels stinken al onze kleren naar de rook van de braai en het kampvuur. Op die manier stinken ze in ieder geval niet naar zweet. Verder is inmiddels alles, maar dan ook alles dat we bij ons hebben voorzien van een dikke laag stof, dus iets schoon proberen te houden doen we al lang niet meer.
Hoewel de zon enorm heet is, gaat de luchttemperatuur niet zo erg omhoog, zoals bjvoorbeeld in Egypte wel het geval is. 's Nachts koelt het nog steeds heel erg af.
Toen we aankwamen begonnen we met een kwart maan, en inmiddels is het volle maan. Zo zonder lichtvervuiling merk je pas hoe veel licht de maan kan geven. Echt donker is het niet. Dat komt wel over twee weken als het nieuwe maan is.

Morgen een lange rit voor de boeg naar Kasane, helemaal in het noorden van Chobe.