Dag 9

Van Savuti naar Kasane.

Vanmorgen waren we al wakker ruim voordat de wekker om half zeven zou gaan. Om kwart over zes stonden we dan ook in de ochtendkou en nog haast in het donker naast de auto, om te ontbijten en alles in te pakken. Ook gisteravond hebben meerdere olifanten door ons kamp gewandeld. Je hoort ze van ver aankomen, vaak niet door het getrompetter of diepe brullen dat ze kunnen, maar door het geluid van een boom die compleet gesloopt wordt.
Ook voor vandaag stond er op papier een lange rit onder zware omstandigheden op het programma, maar ook nu bleek dat erg mee te vallen. De eerste 75 kilometer gingen over zandwegen, die we wel eens beter hebben meegemaakt. Desalniettemin reden we gemiddeld zo'n 30 km per uur door de bossen van Chobe National Park. Op een aantal olifanten, antilopen en impala's na hebben we onderweg niet veel gezien. Met uitzondering van een slang die de weg overstak en voordat we de camera konden pakken tussen de struiken was verdwenen.
De volgende 100 km ging over prima geasfalteerde wegen. Steeds meer door heuvelachtig landschap met af en toe schitterende uitzichten over de vlaktes achter de Chobe rivier.
Zodoende kwamen we om één uur in Kasane aan, een plaatsje dat in de buurt ligt van een vierlandenpunt: Hier grenzen Botswana, Namibië, Zimbabwe en Zambia aan elkaar. We hebben de nodige inkopen gedaan, zoals eten, drinken, veel water, diesel (meer dan 100 liter!) en wat Botswaanse Pula's uit de muur getrokken, om vervolgens naar Chobe Safari Lodge te rijden waar we de kleinste kampeerplek tot nu toe toegewezen kregen. We vroegen ons even af of de auto er op zou passen, maar dat lukte precies. De campsite ligt direct aan de Chobe rivier, met uitzicht op de daar achter gelegen vlaktes, waar de grootste kuddes olifanten leven. Vooral met zonsondergang een fantastisch gezicht.
Overal op de camping staan borden "beware crocodiles" en "beware hippos". Die schijnen met enige regelmaat aan land te komen op plaatsen waar men dat liever niet heeft.
Op een prima kampvuurtje hebben we een zalig pitabroodje, gevuld met kip en mais, klaargemaakt, maar onder het koken en eten werden we onaangenaam verrast door honderden enorme, vliegende kevers. Na een uur lag onze plek bezaaid met lijken, want een lang leven leek deze onruststokers niet beschoren.
Morgen gaan we met de auto op pad, maken we waarschijnlijk aan het eind van de middag een sunset boattour en blijven we hier nog een nacht slapen.