Dag 9
Blijf op de hoogte en volg Bernd
08 Juli 2014 | Maleisië, Miri
Helaas.
Een lange nachtrust heeft er niet voor gezorgd dat ik me vandaag weer fit voel. Ik heb nog steeds last van mijn keel, spieren en heb hoofdpijn. Ik voel me lusteloos en zie het in ieder geval niet zitten om vandaag drie uur door het bos te hobbelen naar een andere grot. Ook de nachtwandeling die we gepland hadden zie ik aan mijn neus voorbij gaan.
Daar Nienke deze twee tours wel heeft gedaan schrijft zij de rest van het verhaaltje.
De eerste tour betreft de 'Fast lane in Lagang Cave'. Ze weten niet precies waarom deze tour de Fast Lane genoemd wordt. Waarschijnlijk omdat het de snelste route door de grot is.
We verzamelen bij de receptie. We zijn met drie mensen en twee gidsen (waarvan er één een gids in opleiding is). Privétour dus. We gaan eerst per longboat naar het beginpunt van de wandelroute. We moeten een zwemvest aan 'cos the water is very deep', zegt de gids lachend. Dieper dan een halve meter heb ik het niet gezien. De tour per longboat is een avontuur op zich. Het water staat heel laag omdat het het droogseizoen is, waardoor het voor de boten lastig is om door de rivier te varen. Boomstronken waar voor uitgeweken moet worden, evenals rotsen. Als het te laag water is moet de buitenboordmotor omhoog getild worden en moet de man aan de voorkant van de boot kracht zetten met een stok om ons door het water te loodsen. Meerdere malen hadden we het idee dat we om zouden slaan.
Eenmaal aangekomen stapten we aan wal en begon de tour door de jungle. Eerst zagen we wat mooie vlinders fladderen en later zagen we een soort duizendpoot die, wanneer je hem aanraakte, zich op rolde tot een bal, zodat hij niet wordt aangezien als organisme maar als zaad. Na een tijdje, als deze denkt dat hij weer veilig is krult hij weer uit en doet vervolgens enorme moeite om weer op zijn pootjes terecht te komen.
Verder vertelde de gids nog wat over de planten en bomen. Er bestaat een boom, de naam weet ik helaas niet meer, die leeft van andere bomen. Hij groeit om een andere boom heen en 'eet' deze op. Zo blijft deze boom in leven. Deze boom krijgt meerdere stammen, zodat hij meer bomen kan 'opeten'.
Vervolgens moesten we een trap op om bij de grot te komen. Nadat iedereen een beetje bijgekomen was gingen we de grot binnen. Deze grot was niet verlicht dus het enige licht dat je had, was het licht van je zaklamp. Hij vertelde dingen over de grot, de stalagmieten, de stalagtieten. Waar de rechte horizontale lijnen in de stenen vandaan kwamen (van stilstaand rivierwater, jaren en jarenlang). We kwamen nog wat vleermuizen tegen, sprinkhanen, een witte blinde krab, torretjes, spinnen, kale babyzwaluwtjes in een nestje en de huid van een slang. Helaas was de slang zelf nergens te bekennen. Midden in de grot, op de donkerste plek, liet hij ons alle lichten uitdoen en moesten we voor een minuut doodstil zijn. Daarna vroeg hij ons: luister naar het water en vertel mij waar je denkt dat het water drupt (links, rechts, voor of achter en hoeveel meter van je vandaan) Eerlijk waar, dat is niet te zeggen. De beesten in de grot kunnen zich alleen maar oriënteren op basis van de geluiden die zij horen. Dat is de enige manier om te overleven. De grot was erg mooi. Veel mooier dan de grotten van gisteren.
Éénmaal uit de grot begon onze tocht weer door de jungle. Helaas kwamen we niks bijzonders meer tegen. Aan het eindpunt een paar minuutjes moeten wachten op onze 'taxi' en daar begon het avontuur weer terug per longboat naar het startpunt.
's Avonds gelukkig wel samen kunnen eten. Ik ging vervolgens mee met de night safari.
Dwars door de jungle. Ook al was het heet, ik was blij met mijn lange mouwen en lange broek. We kwamen veel grote beestjes tegen. Een enorme wandelende tak van ik denk wel 30 cm, verschillen grote slakken, waarvan het huis de grootte hand van mijn hand, een bolletje wol wat een vogeltje bleek te zijn, verschillende soorten spinnen, sprinkhanen, vuurvliegjes, een kikker en nog wat diertjes waar ik de naam niet van weet, waaronder twee stekelige insectendiertjes 'who are making project'. Verder zagen we ook nog een enorme vleesetende plant. Super lelijk!
Vervolgens was het weer tijd om terug te gaan, hebben we nog even samen foto's en filmpjes bekeken en zijn we gaan slapen.
Een lange nachtrust heeft er niet voor gezorgd dat ik me vandaag weer fit voel. Ik heb nog steeds last van mijn keel, spieren en heb hoofdpijn. Ik voel me lusteloos en zie het in ieder geval niet zitten om vandaag drie uur door het bos te hobbelen naar een andere grot. Ook de nachtwandeling die we gepland hadden zie ik aan mijn neus voorbij gaan.
Daar Nienke deze twee tours wel heeft gedaan schrijft zij de rest van het verhaaltje.
De eerste tour betreft de 'Fast lane in Lagang Cave'. Ze weten niet precies waarom deze tour de Fast Lane genoemd wordt. Waarschijnlijk omdat het de snelste route door de grot is.
We verzamelen bij de receptie. We zijn met drie mensen en twee gidsen (waarvan er één een gids in opleiding is). Privétour dus. We gaan eerst per longboat naar het beginpunt van de wandelroute. We moeten een zwemvest aan 'cos the water is very deep', zegt de gids lachend. Dieper dan een halve meter heb ik het niet gezien. De tour per longboat is een avontuur op zich. Het water staat heel laag omdat het het droogseizoen is, waardoor het voor de boten lastig is om door de rivier te varen. Boomstronken waar voor uitgeweken moet worden, evenals rotsen. Als het te laag water is moet de buitenboordmotor omhoog getild worden en moet de man aan de voorkant van de boot kracht zetten met een stok om ons door het water te loodsen. Meerdere malen hadden we het idee dat we om zouden slaan.
Eenmaal aangekomen stapten we aan wal en begon de tour door de jungle. Eerst zagen we wat mooie vlinders fladderen en later zagen we een soort duizendpoot die, wanneer je hem aanraakte, zich op rolde tot een bal, zodat hij niet wordt aangezien als organisme maar als zaad. Na een tijdje, als deze denkt dat hij weer veilig is krult hij weer uit en doet vervolgens enorme moeite om weer op zijn pootjes terecht te komen.
Verder vertelde de gids nog wat over de planten en bomen. Er bestaat een boom, de naam weet ik helaas niet meer, die leeft van andere bomen. Hij groeit om een andere boom heen en 'eet' deze op. Zo blijft deze boom in leven. Deze boom krijgt meerdere stammen, zodat hij meer bomen kan 'opeten'.
Vervolgens moesten we een trap op om bij de grot te komen. Nadat iedereen een beetje bijgekomen was gingen we de grot binnen. Deze grot was niet verlicht dus het enige licht dat je had, was het licht van je zaklamp. Hij vertelde dingen over de grot, de stalagmieten, de stalagtieten. Waar de rechte horizontale lijnen in de stenen vandaan kwamen (van stilstaand rivierwater, jaren en jarenlang). We kwamen nog wat vleermuizen tegen, sprinkhanen, een witte blinde krab, torretjes, spinnen, kale babyzwaluwtjes in een nestje en de huid van een slang. Helaas was de slang zelf nergens te bekennen. Midden in de grot, op de donkerste plek, liet hij ons alle lichten uitdoen en moesten we voor een minuut doodstil zijn. Daarna vroeg hij ons: luister naar het water en vertel mij waar je denkt dat het water drupt (links, rechts, voor of achter en hoeveel meter van je vandaan) Eerlijk waar, dat is niet te zeggen. De beesten in de grot kunnen zich alleen maar oriënteren op basis van de geluiden die zij horen. Dat is de enige manier om te overleven. De grot was erg mooi. Veel mooier dan de grotten van gisteren.
Éénmaal uit de grot begon onze tocht weer door de jungle. Helaas kwamen we niks bijzonders meer tegen. Aan het eindpunt een paar minuutjes moeten wachten op onze 'taxi' en daar begon het avontuur weer terug per longboat naar het startpunt.
's Avonds gelukkig wel samen kunnen eten. Ik ging vervolgens mee met de night safari.
Dwars door de jungle. Ook al was het heet, ik was blij met mijn lange mouwen en lange broek. We kwamen veel grote beestjes tegen. Een enorme wandelende tak van ik denk wel 30 cm, verschillen grote slakken, waarvan het huis de grootte hand van mijn hand, een bolletje wol wat een vogeltje bleek te zijn, verschillende soorten spinnen, sprinkhanen, vuurvliegjes, een kikker en nog wat diertjes waar ik de naam niet van weet, waaronder twee stekelige insectendiertjes 'who are making project'. Verder zagen we ook nog een enorme vleesetende plant. Super lelijk!
Vervolgens was het weer tijd om terug te gaan, hebben we nog even samen foto's en filmpjes bekeken en zijn we gaan slapen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
