Dag 19

Etosha National Park.

Vandaag zijn we om half zes opgestaan, hebben we ontbeten, de spullen ingepakt en zijn we naar de gate gereden van Etosha National Park. Er was een zonsopkomst met een knalrode zon. Schitterend! Nog voordat we binnen waren, onderweg van de campsite naar de gate, kwamen we twee jakhalzen tegen. Dat beloofde veel goeds.
Na het nodige papierwerk en de juiste bandenspanning, reden we om 7 uur het park binnen. De gate is geopend van zonsopkomst tot zonsondergang. Hetzelfde geldt voor de campsites. In ons geval was dat van half zeven tot half zes.
We zijn eerst naar camping Namutoni gereden. Hier hebben we gekeken welke route we zouden aan rijden. Ook hebben we de blaas nog even snel geleegd voor we op pad gingen.
Het eerste uur hebben we erg weinig dieren gezien. Wel een hele grote zoutpan waar geen einde aan lijkt te komen. We kwamen nog een gids tegen die ons meldde dat hij zojuist een luipaard had gezien, maar die hebben wij niet gezien. Wel kwamen we een leeuwin tegen die met twee welpjes liep. Een heel goed alternatief.
De wegen in Etosha bestaan uit gravel, zijn redelijk vlak, maar stoffen behoorlijk. Her en der is een pick-nick plaats te vinden, waarvan sommigen afgeschermd zijn met een te dun hekje, terwijl andere helemaal geen omheining hebben. De logica snappen we nog steeds niet. Er zijn vaak bijzonder smerige toiletten en we vragen ons af waarom men in dit prima ontwikkelde land niet iets meer aandacht schenkt aan dit soort voorzieningen.
We zien erg veel sprinbokken die verrassend weinig springen, maar als ze het doen hebben ze iets weg van een stuiterbal. Natuurlijk komen we ook goraffen tegen, veel gnoes en zebra's, waarvan er twee even snel een wippie maken voor het oog van onze camera en olifanten die voor onze auto over de weg lopen.
Aan het eind van de middag eenmaal aangekomen op onze campsite, Halili, die ongeveer halverwege het park ligt, krijgen we te maken met een lichtelijke cultuurshock: waar we vooral klein opgezette campsite gezien hebben, met plaatsen die soms meer dan 100 meter uit elkaar liggen, heeft dit iets weg van een camping in Frankrijk. Tenten en auto's staan er vlak bij elkaar en het zijn er veel! Zo zijn er in Etosha nog twee soortgelijke campsites, die ongeveer 75 kilometer uit elkaar liggen.
Iedere camping is voorzien van een kunstmatige waterhole, die 's avonds en 's nachts door grote bouwlampen wordt verlicht. We zetten de tent op en gaan meteen even kijken. We worden niet teleurgesteld, want we zien vanaf een rots met bankjes een enorme olifant en een neushoorn hun dorst lessen.
We brouwen een lekker pitabroodje hamburger nemen een heerlijke warme douche en gaan, als het donker is nog even terug naar de waterhole. Dit keer staan er twee neushoorns klaar om op de foto te gaan. Ook een olifant is van de partij. Daarnaast zien we nog een aantal kleine schildpadden dobberen.
We gaan op tijd richting bed en zijn van plan om 's ochtends, meteen wanneer de gate open gaat, het park weer in te rijden.