Thailand, dag 8

Dag 8
7 augustus 2011

Ook vandaag waren we al weer wakker voordat de wekker ging. Wel erg lekker geslapen op een heerlijk matras. En genoten van een douche zo groot...... 's Ochtends in het hotel gebleven. Eerst niet zo lekker ontbeten. Het zou een American Breakfast moeten zijn, maar natuurlijk hadden we kunnen weten dat het gewoon een Thais ontbijt was. Daarna hebben we nog even het een en ander opgezocht op de Ipad en langzaam aan de tas ingepakt en om 12 uur zijn we uitgecheckt.

Na uitgecheckt te hebben zijn we met een busje naar de apentempel 'Prah Prang Sam Yot' gegaan. Dit kostte maar 8 Baht per persoon terwijl we gisteren 100 baht met z'n tweeën betaald hebben. We wisten niet hoe het openbaar vervoer hier werkte, en de enige taxi die we konden vinden was een motortaxi. Dat leek ons met die zware rugzakken niet zo'n goed plan. dus hebben we ons later droppen door een local, die, eenmaal ter plaatse, de prijs spontaan verhoogde naar 150 baht. Niet dus he! Ach, we waren er en hebben genoten van een luxe hotelkamer.

Makaken: Als je door de stad loopt, zie je ze overal.
Ze lopen over de weg, springen in rijdende trucks, breken antennes van auto's af, klimmen in stroomkabels, stelen gelukshangers van eetkraampjes, zwemmen in een fontijntje (heb je ooit . apen zien zwemmen, tot kopje onder aan toe? Wij nu wel!). Erg grappig om te zien. Er zijn een paar hotelletjes hier die in een soort kooi liggen omdat de apen anders inbreken.
In de apentempel moet je oppassen. Het zijn hele leuke en schattige beestjes. Maar er wordt wel gewaarschuwd voor hun agressiviteit. Je kunt ze tot op 10 cm afstand naderen, maar pas op je spullen. In principe doen ze niks. De kleintjes zijn heel nieuwsgierig. Die zoeken naar alles wat los en vast zit en proberen het dan te grijpen. Oorbellen, zonnenbrillen, petten, haarclips, flesjes water. Bernd was zijn flesje al kwijt voor we de tempel goed en wel binnen waren. En terug vorderen was geen optie. Toen hij het probeerde werd het aapje boos (en we hebben het dan over een aapje van 25 cm hoog he). Even later hing een aapje aan de fototas. En nog één en nog één. En toen sprong er ook nog één op zijn hoofd. Er lopen een aantal toezichthoudsters rond met een katapult. Ze hoeven ze eigenlijk niet eens te gebruiken, even roepen en op de beestjes richten is al voldoende om ze weg te jagen. De aapjes weten dondersgoed dat ze van achteren iemand moeten besluipen. Je moet dus heel goed om je heen blijven kijken. Spannend en leuk.
Even later was Nienke aan de beurt. Bernd was foto's aan het maken en zag de aapjes al loeren. En ja hoor, er sprong er één op haar rug en er kwamen er nog een paar bij. Één had het voorzien op haar zonnebril die ze gelukkig nog ter nauwernood kon redden. Een ander trok aan haar oorbel. Dat was minder prettig. Het heeft wel leuke kiekjes opgeleverd.
Toen we later naar een hoekje liepen om de lens om te wisselen werd Nienke nog even goed gegrepen en gebeten door een aapje. Dat was minder leuk. Die beesten bijten HARD!
Nu zitten we nog even in het hotel, waar we de tassen hadden laten staan. We hebben wat kleren laten wassen, dus we kunnen weer vooruit. Zometeen gaan we naar het station en nemen we de nachttrein naar Chiang Mai. Een rit van een uur of 10. We zijn benieuwd!