Thailand, dag 12
Door: Bernd en Nienke
Blijf op de hoogte en volg Bernd
11 Augustus 2011 | Thailand, Chiang Mai
Dag 12
11 augustus 2011
Vanmorgen zijn we tot maar liefst kwart over negen in bed blijven liggen. Ten eerste omdat we vandaag de tijd voor onszelf hadden en ten tweede omdat het goot van de regen. We zijn rustig aan opgestaan en hebben in het guesthouse ontbeten. Daarna hebben we een tijdje zitten twijfelen of we al dan niet met de gehuurde scooter zouden gaan rijden. Uiteindelijk hebben we dat rond een uur of elf toch maar gedaan.
We zijn Chiang Mai uitgereden op weg naar de Doi Suthep. Een berg nog geen 20 kilometer buiten de stad, met bijna boven een grote tempel en een paleis. De laatste is alleen in het weekend te bezoeken wanneer de koninklijke familie niet aanwezig is. Op weg naar boven kwamen we allereerst een bord tegen dat aangaf dat er een national park was met een waterval. Daar zijn we van de doorgaande weg afgeslagen. Hier in Thailand is trouwens alles met een beekje of een grote boom een national park, maar desalniettemin was het er erg mooi. Zeker nu, in de regentijd, was het een behoorlijke waterval. Hij bestond uit acht niveau's, maar na het tweede niveau mochten we niet verder, omdat de paden door de regen onbegaanbaar waren. Terug lopend naar de parkeerplaats, hoorden we overal in het bos een hard geluid, dat leek op het omzagen van eem boom. En alhoewel we nog steeds niet weten waar het precies vandaan kwam, we weten wel dat het door een beest gemaakt wordt. Het was soms oorverdovend hard, heel vreemd. Verder kwamen we nog een spin tegen die bijna net zo groot was als een hand, hebben we mooie foto's van.
We zijn weer op de scooter gestapt en verder omhoog de berg op gereden, via een weg vol met haarspeldbochten en stijgingspercentages die ons stalen ros vaak bijna en één keer echt teveel werden. Aangekomen bij de tempel Wat Phra That Doi Suthep hebben we wat gefrituurde banaantjes gescoord en zijn toen met de drakentrap, een lange trap geflankeerd door twee draken, omhoog geklommen. Eenmaal boven moesten we eerst heel even bijkomen alvorens we de tempel zelf hebben bekeken. Veel Boeddha's, veel goud en wierook, veel toeristen en heel erg veel brievenbusjes om geld te doneren. Maar wel erg mooi. Op weg terug naar beneden begon het te hozen, dus hebben we nog eventjes een kijkje genomen in het overdekte winkelcentrumpje daar met louter tempel-gerelateerde troepjes en omdat er niets te lunchen viel, de bananen een tweede kans gegeven. Gelukkig hadden we van gisteren geleerd en waren we nu wel voorbereid op een plensbui.
Met poncho's aan zijn we op de scooter gestapt en verder doorgereden naar boven. Na een paar kilometer echter werd het weggetje steeds smeller en stijler en de nevel waarin we reden steeds dikker, dat we besloten om te keren en de afdaling in te zetten. Door de regen deden we dat ongeveer met 20 a 30 kilometer per uur, dus dat duurde wat langer.
Ergens halverwege de berg kwamen we een bordje tegen met daarop "cave". Nu houden wij daar wel van dus er naar toe. Net naast de weg stond een bord waarop aangegeven stond dat er een trail was van 800 meter met een waterval, een grot en nog wat zaken als specifieke bomen en planten. Het pad begon met een grote afdaling via een hele steile trap. Even later kwamen we inderdaad bij een watervalletje uit dat zich langs de steile bergwand omlaag stortte. We zijn doorgelopen en kwamen aan bij de grot. Nou het was een grotje, of eigenlijk meer een gat in de rots waar een bedje in lag en waarnaast een soort offerplekje was gebouwd. Alhoewel het er bezaaid lag met afval, leek het er niet op dat er vaak mensen kwamen. Dat, in combinatie met de regen en het feit dat de eerder genoemde rare geluiden nog steeds overal klonken, maakte het een aparte wandeling.
Tegen het vallen van de avond zijn we teruggereden naar de stad en ons guesthouse voor een welverdiende douche. Daarna hebben we lekker gegeten bij een tentje in de buurt van ons guesthouse.
Morgen gaan we ons klaarmaken voor de reis naar Krabi, dus het zou goed kunnen dat er morgen, dag 13, geen verhaaltje komt. Om 14.35 vliegen we in een uurtje naar Bangkok, waarna we om 19.30 met de bus vertrekken vanaf de Southern Bus Terminal. Als het goed is zijn we dan overmorgen rond 09.00 in Krabi, vanwaar het nog een klein stukje door is naar Ao Nang. Voor de nieuwsgierigen, dit is waar we verblijven: www.aonangcliffviewresort.com
11 augustus 2011
Vanmorgen zijn we tot maar liefst kwart over negen in bed blijven liggen. Ten eerste omdat we vandaag de tijd voor onszelf hadden en ten tweede omdat het goot van de regen. We zijn rustig aan opgestaan en hebben in het guesthouse ontbeten. Daarna hebben we een tijdje zitten twijfelen of we al dan niet met de gehuurde scooter zouden gaan rijden. Uiteindelijk hebben we dat rond een uur of elf toch maar gedaan.
We zijn Chiang Mai uitgereden op weg naar de Doi Suthep. Een berg nog geen 20 kilometer buiten de stad, met bijna boven een grote tempel en een paleis. De laatste is alleen in het weekend te bezoeken wanneer de koninklijke familie niet aanwezig is. Op weg naar boven kwamen we allereerst een bord tegen dat aangaf dat er een national park was met een waterval. Daar zijn we van de doorgaande weg afgeslagen. Hier in Thailand is trouwens alles met een beekje of een grote boom een national park, maar desalniettemin was het er erg mooi. Zeker nu, in de regentijd, was het een behoorlijke waterval. Hij bestond uit acht niveau's, maar na het tweede niveau mochten we niet verder, omdat de paden door de regen onbegaanbaar waren. Terug lopend naar de parkeerplaats, hoorden we overal in het bos een hard geluid, dat leek op het omzagen van eem boom. En alhoewel we nog steeds niet weten waar het precies vandaan kwam, we weten wel dat het door een beest gemaakt wordt. Het was soms oorverdovend hard, heel vreemd. Verder kwamen we nog een spin tegen die bijna net zo groot was als een hand, hebben we mooie foto's van.
We zijn weer op de scooter gestapt en verder omhoog de berg op gereden, via een weg vol met haarspeldbochten en stijgingspercentages die ons stalen ros vaak bijna en één keer echt teveel werden. Aangekomen bij de tempel Wat Phra That Doi Suthep hebben we wat gefrituurde banaantjes gescoord en zijn toen met de drakentrap, een lange trap geflankeerd door twee draken, omhoog geklommen. Eenmaal boven moesten we eerst heel even bijkomen alvorens we de tempel zelf hebben bekeken. Veel Boeddha's, veel goud en wierook, veel toeristen en heel erg veel brievenbusjes om geld te doneren. Maar wel erg mooi. Op weg terug naar beneden begon het te hozen, dus hebben we nog eventjes een kijkje genomen in het overdekte winkelcentrumpje daar met louter tempel-gerelateerde troepjes en omdat er niets te lunchen viel, de bananen een tweede kans gegeven. Gelukkig hadden we van gisteren geleerd en waren we nu wel voorbereid op een plensbui.
Met poncho's aan zijn we op de scooter gestapt en verder doorgereden naar boven. Na een paar kilometer echter werd het weggetje steeds smeller en stijler en de nevel waarin we reden steeds dikker, dat we besloten om te keren en de afdaling in te zetten. Door de regen deden we dat ongeveer met 20 a 30 kilometer per uur, dus dat duurde wat langer.
Ergens halverwege de berg kwamen we een bordje tegen met daarop "cave". Nu houden wij daar wel van dus er naar toe. Net naast de weg stond een bord waarop aangegeven stond dat er een trail was van 800 meter met een waterval, een grot en nog wat zaken als specifieke bomen en planten. Het pad begon met een grote afdaling via een hele steile trap. Even later kwamen we inderdaad bij een watervalletje uit dat zich langs de steile bergwand omlaag stortte. We zijn doorgelopen en kwamen aan bij de grot. Nou het was een grotje, of eigenlijk meer een gat in de rots waar een bedje in lag en waarnaast een soort offerplekje was gebouwd. Alhoewel het er bezaaid lag met afval, leek het er niet op dat er vaak mensen kwamen. Dat, in combinatie met de regen en het feit dat de eerder genoemde rare geluiden nog steeds overal klonken, maakte het een aparte wandeling.
Tegen het vallen van de avond zijn we teruggereden naar de stad en ons guesthouse voor een welverdiende douche. Daarna hebben we lekker gegeten bij een tentje in de buurt van ons guesthouse.
Morgen gaan we ons klaarmaken voor de reis naar Krabi, dus het zou goed kunnen dat er morgen, dag 13, geen verhaaltje komt. Om 14.35 vliegen we in een uurtje naar Bangkok, waarna we om 19.30 met de bus vertrekken vanaf de Southern Bus Terminal. Als het goed is zijn we dan overmorgen rond 09.00 in Krabi, vanwaar het nog een klein stukje door is naar Ao Nang. Voor de nieuwsgierigen, dit is waar we verblijven: www.aonangcliffviewresort.com
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
