Slovenië en Kroatië - III

Vandaag hebben we het, in afwachting van het raften aan het eind van de middag, verder rustig aan gedaan. We zijn een klein stukje stroomafwaarts gereden, naar een plek waar de Soca rivier door een nauwe opening in de rotsen stroomt, en hebben ons daar op de oever van de rivier geinstalleerd.
We hebben het geprobeerd, waterschoenen aan, zlefs nog een neopreen vestje erbij, en langzaam het water in gelopen. Na twee minuten beginnen je benen te tintelen van de kou. Dan maar gewoon het water in duiken, maar bijna nog sneller dan er in springen, sprongen we er ook weer uit. Dit water is niet normaal, zo koud.
De restvan de middag hebben we wat geluierd langs het water, wat in ieder geval zorgde voor wat afkoeling van de inmiddels 30 graden die het hier is.
Om halfvier zijn we de auto ingestapt en vertrokken naar Bovec, om te gaan raften. Daar aangekomen was bet lang wachten tot de vorige groep terugwas, zodat we uiteindelijk pas tegen vijf uur het busje in konden en een kort ritje door de bergen maakten naar de plaats waar we te water konden gaan. We kregen een lange duikbroek en een zweterig plastic vest aan ter bescherming tegen hetkoude water, om het geheel vervolgens af te maken met een zwemvest en een helm. Als je het nog niet warm had, dan nu in ieder geval wel. Het vest stonk ongeveer zoals mijn keepersspullen stinken. Voor degenen die weleens in mijn buurt zijn geweest direct na een wedstrijd weten dat dat geen pretje is.
Na wat foto's gemaakt te hebben vertrokken we richting water. De beste tijd om te raften en kayakken is in het voor - en najaar, door ofwel smeltwater of regen. Nu staat het water vrij laag en kwamen we meermaals vast te zitten op een rots die nog maar net onder het water zat. Door met z'n allen helemaal voor of helemaal achterin de boot te gaan zitten konden we weer verder. Het was een prima tochtje, niet spectaculair, maar wel een hele mooie omgeving om doorheen te varen. Uteindelijk waren we pas na acht uur terug in Bovec en besloten we om in het dorp wat te gaan eten. Prima restaurants met goed eten gevonden en lekker getafeld tot we om elf uur besloten het voor gezien te houden. In het pikkedonker hebben we het smalle slingerweggetje teruggevolgd naar de camping waar we nog even de sterrenhemel aanschouwd hebben op een plek zonder last te hebben van ook maar het kleinste lampje. Spectaculair die nachtelijke hemel, de melkweg en een enorme vallende ster.
Morgen waarschijnlijk de laatste dag in Trenta en dan overmorgen vertrek richting Ljubjana, de hoofdstad van Slovenie. Van daaruit zijn meerdere plaatsten te bereiken tijdens een dagtrip. Zo ligt het meer van Bled op 45 minuten naar het noorden, is er natuurlijk de stad Ljubjana zelf op 4 kilometer afstand, en kunnen we naar het zuiden de grotten van Postojna en de zoutvlaktes van Secovlje, die op anderhalf uur rijden liggen, bezoeken.
Tot morgen!

Groeten Nienke en Bernd